Smoczek jest bardzo często jednym z najlepszych przyjaciół dziecka. Niektórzy rodzice go przeklinają, inni akceptują jego możliwości wyciszające i łagodzące stres, a jeszcze inni stosują w każdej chwili. Przychodzi jednak dzień, kiedy wszyscy wspólnie stwierdzają, że czas z niego zrezygnować. Jak przeprowadzić przez ten proces dziecko? Jak pokazać, że można żyć bez najwierniejszego przyjaciela? Pomagamy rozwiać wątpliwości.
Jak oduczyć dziecko smoczka?
Wiele dzieci nie rozstaje się ze smoczkiem – śpi z nim, bawi się, jedzie na spacer, podróżuje w foteliku samochodowym. Potrzebuje go zawsze i wszędzie, a próba zabrania wiąże się z kilkunastominutową dyskusją bądź płaczem. Dobrze jest zatem nie dopuścić do sytuacji, kiedy to smoczek zamienia się w niezastąpionego przyjaciela malucha, towarzysząc mu w każdym momencie dnia. Zdradzamy Wam, jak postępować, by nie dopuścić do pojawienia się problemów, a także jak opierać się protestom najmłodszych!
Lepiej zapobiegać
Noworodki, a później niemowlęta kojarzą ssanie z możliwością zaspokajania podstawowych potrzeb. Już w łonie matki ssą palec, a później kontynuują swoje przyzwyczajenia i realizują potrzeby podczas karmienia piersią. Smoczek pozwala więc przedłużyć chwile wyciszenia i błogiego stanu podczas zasypiania lub w chwilach smutku, zdenerwowania i występowania innych negatywnych emocji. Co ważne, odpowiednio dobrany smoczek nie stanowi zagrożenia dla najmłodszych, a także nie deformuje dopiero co wyrzynających się ząbków. Mało tego, ssanie smoczka jest zdecydowanie mniej szkodliwe niż ssanie kciuka!
Oczywiście nie można zapomnieć o pewnych zasadach – dziecko nie może korzystać ze smoczka cały czas, a także mieć go w zasięgu rączki, jeśli go nie używa. To rodzic powinien decydować, kiedy skorzystać ze wsparcia! Jeśli maluch wciąż pije z butelki, to zdecydowanie lepiej usypiać go podczas karmienia, niż stosując smoczek. Pamiętać należy, że długotrwałe używanie oraz wykorzystywanie go po ukończeniu 1. roku życia może nieść wiele konsekwencji.
Przeciwskazania medyczne – dlaczego warto zrezygnować ze smoczka
Pediatrzy jednogłośnie stwierdzają, że w pewnym momencie smoczki przestają wspierać rozwój, a zaczynają szkodzić. Mogą powodować problemy z karmieniem piersią, a w późniejszym etapie sprzyjać nawet powstawaniu wad zgryzu. Gumowy uspokajacz prowadzi również do pojawienia się kłopotów z mową – dziecko mówi niechętnie lub niewyraźnie. Istnieją również badania wskazujące na pogłębiające się problemy emocjonalne spowodowane długotrwałym stosowaniem smoczka, prowadzące również do trudności w nawiązywaniu nowych kontaktów.
Kiedy zrezygnować ze smoczka?
Jeżeli smoczek nie zostanie odsunięty w odpowiednim momencie, pojawią się symptomy psychicznego uzależnienia od niego. Właśnie dlatego ważne jest, by zareagować we właściwym czasie. Pierwsze próby mogą przypadać na okres miedzy 3. a 6. miesiącem życia, kiedy to odruch ssania nie jest już tak silny. To w tym czasie rośnie ciekawość świata, dzięki czemu odstawienie smoczka okaże się o wiele łatwiejsze. Dziecko może o nim zwyczajnie zapomnieć! Jeżeli jednak nie udało się tego osiągnąć na tak wczesnym etapie, to warto wiedzieć, że w okolicach drugich urodzin przychodzi czas na tzw. bunt dwulatka. Może zdarzyć się tak, że dziecko samo odrzuci smoczek, pragnąc pokazać wszystkim swoją samodzielność, niezależność i dojrzałość.
Jak oduczyć 2-letnie dziecko korzystania ze smoczka?
Na początku należy uświadomić sobie, że nagłe odstawienie smoczka wygeneruje ogromną dawkę stresu, którą trudno będzie znieść każdemu dziecku. Właśnie dlatego przez proces należy przechodzić stopniowo i w odpowiednim czasie! Odstawmy więc na bok pomysły z rzekomym zgubieniem smoczka lub maczaniem go w soku z cytryny. Rodzic powinien wspierać dziecko i pomagać unikać sytuacji traumatycznych. Jak więc postępować?
- Chowaj smoczek w sytuacjach, kiedy maluch pochłonięty jest zabawą, spacerem bądź innymi czynnościami. Kiedy jednak nadchodzi pora snu, podajmy go dziecku, by ułatwić zaśnięcie. Warto jednak wyjąć go z ust malca, kiedy ten już będzie twardo spał.
- Kiedy dziecku jest smutno, marudzi bądź płacze, spróbuj najpierw przytulić je, ukołysać, pocałować – może obejdzie się bez potrzeby sięgania po smoczka.
- Jeśli smoczek stanowi jedynie pocieszenie w sytuacji, kiedy pojawiają się inne negatywne emocje, to spróbuj pokazać mu alternatywne sposoby radzenia sobie z problemem – grzechotka, miły w dotyku kocyk lub maskotka pełniąca rolę przyjaciela.
- Doskonałym sposobem na radzenie sobie z podobnymi sytuacjami są bajki. Jeżeli ulubiony bohater twojego dziecka właśnie pokazał, jak świetnie radzi sobie bez smoczka, to chęć naśladowania go powinna pojawić się u twojej pociechy bardzo szybko.
- Ostatnim, choć nie najlepszym sposobem, jest uszkodzenie smoczka w taki sposób, by maluch mógł z niego nadal korzystać, ale bez możliwości ssania – np. robiąc w nim dziurkę.
Rozwiązań jest wiele, jednak będąc rodzicem, musisz pamiętać o dwóch najważniejszych kwestiach. Podchodząc do rodzicielstwa świadomie, unikniesz zadawania pytań, jak odstawić dziecko od smoczka – wyczujesz moment, który sprawi, że pozbędziecie się go w naturalny sposób. Jeżeli jednak nie będzie to możliwe – z wielu powodów, które na pewno nie powinny wywoływać w nikim poczucia winy – to przede wszystkim działaj tak, by nie traumatyzować dziecięcej codzienności. Wspólnymi staraniami oraz małymi krokami w końcu pozbędziecie się z domu gumowego wroga. Najważniejsze to być świadomym potrzeb swojego dziecka!
